- plynně
- plynněcouramment
Tschechisch-Französisch Wörterbuch. 2015.
Tschechisch-Französisch Wörterbuch. 2015.
płynny — 1. «będący płynem, mający postać płynu, używany w postaci płynu; ciekły» Płynna masa, magma. Roztopiony, płynny metal, wosk. Paliwa płynne. Smary płynne. Pokarmy płynne. ∆ Gaz płynny «mieszanina skroplonych węglowodorów, zawierająca głównie… … Słownik języka polskiego
płynny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący w postaci płynu; ciekły; niezestalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynna masa. Płynny miód, wosk. Płynny pokarm. Paliwo płynne. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bunkier — m IV, D. bunkierkra, Ms. bunkierkrze; lm M. bunkierkry 1. «żelbetowy schron bojowy, także fort drewniany, ziemny lub betonowy» Zamaskowany bunkier. 2. «więzienna cela piwniczna w hitlerowskich obozach koncentracyjnych» 3. mors. «pomieszczenie na… … Słownik języka polskiego
stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… … Słownik języka polskiego
odparowywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odparowywaćowuję, odparowywaćowuje, odparowywaćany {{/stl 8}}– odparować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odparowywaćruję, odparowywaćruje, odparowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biegły — biegłygli, biegłyglejszy «mający dużą wprawę, doświadczenie w jakiejś dziedzinie, sprawny, wyrobiony» Biegły w czytaniu, w piśmie, w obcym języku. Był biegły w sprawach administracyjnych. ∆ Biegłe czytanie «czytanie płynne, potoczyste» biegły w… … Słownik języka polskiego
bunkrować — ndk IV, bunkrowaćruję, bunkrowaćrujesz, bunkrowaćruj, bunkrowaćował, bunkrowaćowany mors. «przyjmować na statek paliwo stałe lub płynne» … Słownik języka polskiego
bunkrowiec — m II, D. bunkrowiecwca; lm M. bunkrowiecwce, D. bunkrowiecwców mors. «niewielki statek przystosowany do zaopatrywania innych statków w paliwo płynne lub stałe w portach albo na redach» … Słownik języka polskiego
ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… … Słownik języka polskiego
czerpać — ndk IX, czerpaćpię, czerpaćpiesz, czerp, czerpaćał, czerpaćany «wydobywać czymś ciało płynne albo sypkie; nabierać» Czerpać wodę czerpakiem. Czerpać zupę łyżką. Czerpać mąkę szufelką. Miasto czerpie wodę ze zbiornika w górach. ∆ Papier czerpany… … Słownik języka polskiego
glissando — n III, Ms. glissandondzie; lm D. glissandoand muz. «szybkie, płynne przejście przez szereg kolejnych dźwięków instrumentu, wywołane przesunięciem palca po strunach lub klawiszach albo ruchem suwaka (na puzonie); możliwe także w głosie ludzkim» ‹z … Słownik języka polskiego